همان­ طور که مغز فرزند شما بالغ می­شود، آنها تمایل دارند دیدگاهی موسوم به خود محوری را در خودشان شکل دهند. خودبینی یک روش خاص برای دیدن خود و دیگران است که می­تواند زندگی فرد و زندگی شما را به چالش بکشد. درک این موضوع که خو دمحوری نوجوانان چگونه خودش را نشان می­دهد و شما به عنوان والدین چگونه می­توانید به آن پاسخ دهید، می­تواند نقش مهمی در آسان کردن تربیت فرزندتان داشته باشد.

خودبینی در نوجوانان چیست؟

خودبینی در نوجوانان، حالت رایجی در اکثر نوجوانان است که در آن به نظر می­رسد جهان در اطراف آنها می­چرخد. برای برخی از نوجوانان، این سیستم اعتقادی باعث افزایش اعتماد به نفس می­شود. نوجوانان همواره براین باور هستند که همسالانشان نسبت به عظمت آنها، حسادت می­کنند و در حال توطئه برای ازبین بردن این عظمت هستند. برای دیگران، خودبینی نوجوانان به عنوان باورهای منفی در مورد خود تجلی می­یابد.

اصطلاح خودبینی نوجوانان توسط یک روانشناس به نام دکتر دیوید الکیندز مطرح شد. او کشف کرد که نوجوانان تا حد زیادی قادر به تفکیک بین برداشت­ های خود و برداشت دیگران نیستند. نوجوانان به طور مداوم بر این باورند که دیدگاه آنها تنها دیدگاه ممکن است و  دیدگاه دیگری وجود ندارد و در صورت وجود هم کاملا نادرست و اشتباه است.

خودبینی نوجوانان و والدگری

خودبینی نوجوان یکی از دشوارترین مراحل برای والدین است. خودبینی مرحله ­ای از رشد و پیشرفت است که غالباً با استدلال و مشاجره­ های مداوم از جمله “رفتارهای حق­به جانب” و آشفتگی­ های مکرر عاطفی، مشخص می­ شود. بسیاری از والدین احساس می­کنند که فرزندانشان به موجودات کاملاً متفاوتی تبدیل شده ­اند و در رفتارهایشان بیشتر به پرخاشگری، مشاجره و سرسختی متوسل می­شوند.

به­ خاطر این موضوع، بسیاری از والدین این نوجوانان احساس غرق شدن، فرسودگی و تنها بودن می­کنند. اگر شما هم همین احساس­ ها را دارید، آرامش خود را حفظ کنید: مطمئنا تنها نیستید! بیشتر والدین در این مرحله میزانی از فقدان و فرسودگی را احساس می­کنند. اگرچه به نظر می­ رسد که روزها هرگز تمام نمی­شوند و رابطه شما با نوجوان خود همیشه تنش­زا خواهد بود، اما این مرحله از رشد، در واقع  برای رشد مناسب کودک ضروری و خیلی مهم است و به آنها در پیشرفت به مراحل بعدی کمک خواهد کرد.

ممکن است احساس کنید که کودک شما درگیر رفتارهای خطرناک و شدید است و البته که این نگرانی­ ها معتبر هستند. بسیاری از روانشناسان بر این باورند كه یكی از مشكلات ذاتی در خودبینی نوجوانان، كاهش دقت در ارزیابی خطر و خطرناک رفتار کردن است. به همین دلیل، بسیاری از نوجوانان طوری رفتار می­کنند که شکست ­ناپذیر هستند، مثل رانندگی بی­ پروا، رفتار جنسی غیر مسئولانه یا استفاده از مواد مخدر. در این مدت، دوستی با والدین دیگر که در شرایط مشابه هستند، بر حفظ سلامت و آرامش خیلی مهم است.

اثرات خودبینی نوجوانان

خودبینی نوجوان هم­چنین منجر به پدید­ه­ای “مخاطب خیالی” یا “داستان شخصی” می­شود. این پدیده­ ها نشان دهنده، این تصور نوجوانان را می­رساند که خودشان را محور توجه همه می­دانند. به همین دلیل، برخی از دختران، برای مورد توجه بودن اجتماعی تلاش می­کنند، زیرا آن­ها معتقدند همسالانشان مدام نظارت می­کنند و هر حرکت آن­ها را مورد قضاوت قرار می­دهند.

اصطلاح “مخاطب خیالی” به طور معمول کل جهان را در بر می­گیرد، اما تقریباً از همسالان نوجوان تشکیل شده است. این اغلب منجر به نوجوانانی می­شود که سعی می­کنند یکدیگر را تحت تأثیر قرار دهند، گاهی اوقات از طریق شاهکارهای “جسورانه” یا حتی از طریق کارهایی که برای ظهور آنها روشی خاص طراحی شده است. مخاطب خیالی نوجوانان می­تواند طیف گسترده ­ای از رفتارها و ساختارهای اجتماعی را ایجاد کند، و تا حد زیادی مسئول بسیاری از خصوصیات و تمایلات شخصیتی است که نوجوانان ابراز می­کنند.

به همین ترتیب، “داستان شخصی” روشی غیر واقعی است که نوجوانان در آن خود و جهان پیرامون خود را مشاهده می­کنند. نوجوانان قادر به تشخیص نقش کوچک خود در طرح بزرگ جهان و همه ساکنان آن نیستند، و نمی­توانند درک کنند که این به معنای مواردی مانند موفقیت و شکست است. در نتیجه، هر بازگشت ناچیز می­تواند مانند پایان جهان برای یک نوجوان به نظر برسد  و می­تواند منجر به انفجار گسترده یا از بین رفتن کامل اعتماد به نفس شود.

چگونه والدین می­توانند با خود بینی نوجوانان مقابله کنند؟

برخورد با نوجوانانی که در این مرحله هستند، حتی برای خوش­بین­ ترین و صبورترین پدر و مادر هم، می­تواند دشوار و آشفته­ کننده باشد، بنابراین شما باید در حین باز بودن و امیدوار بودن برای روابط آینده خود، از برخی کمک­ ها استفاده کنید. کمک­ ها و راهنما ها می­تواند شامل موارد زیر باشد:

• ارتباط با کودکان خود : ممکن است ارتباط با فرزندانتان در این مدت دشوار باشد، اما از هر فرصتی که می­توانید برای یافتن راه­ های پیوند استفاده کنید. اگر پسر شما عاشق رقص مدرن است، سعی کنید که او را به یک اجرا برسانید. اگر دختر شما واقعاً از اقیانوس عمیق شگفت زده می­شود، با هم از یک موزه محلی یا آکواریوم بازدید کنید. پیدا کردن هر روش کوچکی برای ارتباط با بچه­ هایتان می­تواند به شما کمک کند.
• به کودکی خود فکر کنید : شما ممکن است همه موارد استرس­زاهای مشابه فرزندان خود را نداشته باشید، اما مطمئناً در گذشته شما مواردی وجود دارند که مشابه با مواردی است که فرزندانتان در حال تجربه هستند. به یاد آوردن سفر دشوار خود در کودکی، می­تواند به شما در ایجاد همدلی به فرزندان کمک کند.
• به یاد داشته باشید این دوران نیز به اتمام می­رسد : به نظر می­رسد مرحله خودبینی نوجوان شما خیلی به طول بیانجامد و هرگز تمام نشود، اما به یاد داشته باشید که این دوره مانند سایر دوره­ های رشد قبل از آن می­گذرد و کودک شما بسیار قوی­ تر و سالم ­تر ظاهر می­شود. که شما هر دو اثر صحنه را به خوبی کنترل می کنید.
• ایده­ های جدید را معرفی کنید : با ارائه ایده ­ها و جهان­بینی ­های جدید به نوجوانان خود کمک­ های زیادی می­توانید انجام دهید، بنابراین فرزندان خود را در معرض انواع جدید موسیقی، ایده­ های فرهنگی جدید و تجربیات جدید قرار دهید. اگرچه این مراحل بلافاصله حضور خودمحوری را از بین نمی­برد، اما به نوجوانان کمک می­کند تا درک کنند که تنها در جهان نیستند و افراد و فرهنگ های دیگری نیز در آنجا زندگی می­کنند.
• نوجوانان خود را مورد حمایت قرار دهید : کودکان نیاز به عشق و حمایت بی قید و شرط والدین دارند. اگرچه ممکن است شما با همه چیز هایی که نوجوان شما می­گوید یا انجام می­دهند موافق نباشید، آنها به شما نیاز دارند که به طور مداوم نشان دهید که عشق و پذیرش شما مشروط نیست.

مشاوره آنلاین آرکا، یک بستر درمانی آنلاین است که شما را از محیط امن خانه به یک متخصص متصل می­کند. اگر شما هم در خانه خود نوجوانی دارید که رفتارهای متفاوت و استقلال طلبانه را انجام می­دهد و با او مشاجره دارید و یا نگران مراحل رشد و آینده او هستید، با متخصصین حوزه نوجوان آرکا تماس بگیرید تا مشاوران شما را در مسیر درست و مناسب کمک به نوجوان خود قرار دهد.

The post خودبینی در نوجوانان و نحوه مقابله با آن برای والدین appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

نگران استفاده از گوشی یا اینترنت خود هستید؟ نکاتی که در اینجا مطرح می­شود می­تواند به شما در خلاص شدن از وابستگی به تلفن همراه و  رسیدن به تعادل بهتر در زندگی، کمک کند.

اعتیاد به گوشی­ های هوشمند چیست؟

در حالی که گوشی­ های همراه، تبلت یا لب تاب می­توانند ابزار های کاملاً مولد باشند، استفاده اجباری از این دستگاه ­ها می­تواند باعث ایجاد اختلال در کار، مدرسه و روابط شود. وقتی بیشتر از زمان برقراری ارتباط با افراد در دنیای واقعی، وقت خود را در رسانه­ های اجتماعی و یا بازی کردن می­گذرانید، یا نمی­توانید خود را از بررسی مکرر برنامه­ های مجازی، ایمیل یا بازی­ ها متوقف کنید “حتی زمانی­که پیامدهای منفی در زندگی شما داشته باشد“ ممکن است زمان مناسبی برای ارزیابی و وارسی دوباره نحوه استفاده شما از ابزار های فضای مجازی باشد.

اعتیاد به تلفن­ های هوشمند، که گاه به صورت محاوره­ای به عنوان “nomophobia” شناخته می­شوند (ترس از بودن بدون تلفن همراه)، اغلب توسط استفاده بیش از حد از اینترنت یا اختلال اعتیاد به اینترنت تشدید می­شود. گذشته از همه این­ها، خود تلفن همراه یا تبلت به ندرت رفتارهای اجباری را ایجاد می­کنند، بلکه بازی­ ها، برنامه­ ها و فضای مجازی است که ما را به آن­ها متصل می­کند.

اعتیاد به تلفن ­های هوشمند می­توانند مشکلات کنترلی و تکانشی متنوعی را ایجاد کنند :

روابط مجازی : اعتیاد به شبکه­ های اجتماعی، برنامه­ های دوستیابی، برنامه های پیام­رسان می­تواند تا جایی گسترش پیدا کند که دوستان مجازی و آنلاین نسبت به دوستان در زندگی واقعی مهم­ تر شوند. همه ما دیده ­ایم که زوج ­ها در یک رستوران در کنار هم نشسته ­اند و به جای آن با تلفن­ های هوشمند خود مشغول نادیده گرفتن یکدیگر هستند. در حالی که اینترنت می­تواند مکانی عالی برای دیدار با افراد جدید، ارتباط مجدد با دوستان قدیمی و یا حتی شروع روابط عاشقانه باشد، روابط آنلاین جایگزین سالم برای تعامل در زندگی واقعی نیست. استفاده اجباری از برنامه­ های دوستیابی می­تواند به جای ایجاد روابط طولانی ­مدت، تمرکز شما را به قلاب های کوتاه مدت (رابطه­ های موقت مجازی) تغییر دهد.

غرق شدن در اطلاعات بیش از حد : چرخیدن­ های اجباری در فضای مجازی، تماشای فیلم، بازی، یا بررسی روزانه تیترهای خبری می­تواند منجر به بهره‌وری پایین در محل کار یا مدرسه شود و شما را برای ساعت­ ها در یک زمان ایزوله ­کند. استفاده اجباری از اینترنت و برنامه­ های تلفن­ های هوشمند باعث می­شود­ شما از سایر جنبه­ های زندگی خود غفلت کنید، از روابط در دنیای واقعی گرفته تا سرگرمی و پیگیری­ های اجتماعی.

اعتیاد به سایبرسکس : استفاده اجباری از فیلم­ های پورن در اینترنت، چت سکسی، فرستادن عکس ­های پورن به همدیگر می­تواند بر روابط صمیمی زندگی واقعی شما و سلامت عاطفی کلی شما تأثیر منفی بگذارد. در حالی که پورنوگرافی آنلاین و اعتیاد به سایبرسکس شکلی از اعتیاد جنسی است، اما اینترنت آن را خیلی راحت­ تر در دسترس افراد قرار می­دهد. این روزها ساعت­ ها درگیری در خیال ­پردازی ­های جنسی غیرممکن در بین جوانان خیلی شایع شده است. استفاده بیش از حد از برنامه­های دوست­یابی که گاها رابطه جنسی را تسهیل می­کند، ایجاد روابط صمیمی طولانی مدت را دشوارتر کرده و به راحتی به رابطه افراد با همسر خود آسیب­ های جدی وارد می­کند.

رفتارهای اجباری آنلاین : مانند بازی، قمار، تجارت سهام، خرید آنلاین اغلب می­تواند منجر به مشکلات مالی و شغلی شود. در حالی که اعتیاد به قمار سال­ هاست به عنوان مشکل کاملا شناخته شده به حساب میاد، در دسترس بودن قمار اینترنتی باعث شده قمار به مراتب قابل دسترس­ تر باشد. معاملات سهام اجباری یا خرید آنلاین می­تواند به همان اندازه  قمار، آسیب­ های اقتصادی و اجتماعی داشته باشد. این افراد معمولا در ساعت­ های عجیب بیدار می­شوند تا در آخرین لحظات باقی مانده در مزایده آنلاین شوند. ممکن است چیزهایی را که لازم ندارند خریداری کنند و از آن­جا که این نوع خرید، خریدهایی برای تنظیم هیجان است، افراد نمی­توانند در برابر ولع خرید مقاومت کنند.

علل و تأثیر اعتیاد به تلفن­ های هوشمند و اینترنت

هرچند افراد در استفاده از کامپیوتر و یا لب ­تاب با مشکلاتی مواجه می­شوند؛ اندازه کوچک و راحتی گوشی­ های هوشمند و تبلت­ ها باعث می­شود که همواره در دسترس خود داشته باشیم و هر زمان که میل اجباری برای استفاده از گوشی به ذهن­مان خطور کرد، خیلی خوشحال می­شویم که دسترسی داریم. در حقیقت، اکثر ما به ندرت بیش از پنج پا از تلفن­ های هوشمند خود فاصله می­گیریم. مانند استفاده از مواد مخدر و الکل، آنها می­توانند باعث آزاد شدن دوپامین شوند و روحیه شما را تغییر دهند. شما همچنین به سرعت نسبت به استفاده از گوشی و فضای مجازی تحمل پیدا می­کنید؛ یعنی از این به بعد باید زمان بیشتر و بیشتری را با گوشی سپری کنید تا به آن پاداش و لذت اولیه برسید.

استفاده زیاد از تلفن­ های هوشمند اغلب می­تواند نشانه­ هایی از سایر مشکلات اساسی مانند استرس، اضطراب، افسردگی یا تنهایی باشد. در عین حال، می­تواند این مشکلات را نیز تشدید کند. اگر به عنوان مثال از تلفن هوشمند خود به عنوان “سپر امنیتی” استفاده می­کنید تا احساس اضطراب، تنهایی یا بی­ حوصلگی در موقعیت­ های اجتماعی را برطرف کنید، فقط موفق خواهید شد که خودتان را از اطرافیان دور کنید. خیره شدن به تلفن، شما را از تعامل ­های چهره به چهره محروم می­کند؛ تعامل­هایی که می­تواند در معنی و هدف­دار بودن زندگی، کاهش اضطراب و تقویت روحیه خیلی مثمرثمر باشد. به عبارت دیگر، درمانی که برای اضطراب خود انتخاب می­کنید (درگیر شدن با تلفن هوشمند)، در واقع اضطراب شما را بدتر می­کند.

اعتیاد به تلفن های هوشمند یا اینترنت همچنین می­ تواند بر زندگی شما تأثیر منفی بگذارد

افزایش تنهایی و افسردگی : یک مطالعه در سال 2014 ارتباط بین استفاده زیاد از رسانه­ های اجتماعی و افسردگی و اضطراب را نشان داد. کاربران، به ویژه نوجوانان، تمایل دارند خود را به طور نامطلوبی با رسانه­ های اجتماعی و همسالان خود مقایسه کنند و احساس تنهایی و افسردگی را ترویج دهند.

تشدید اضطراب : یکی از محققان دریافت که صرف داشتن تلفن در محل کار باعث اضطراب بیشتر افراد و عملکرد ضعیف در انجام کارها می­شود. هرچه استفاده از تلفن شخص زیادتر باشد، اضطراب آنها را بیشتر می­کند.

افزایش استرس : استفاده از تلفن هوشمند برای کار اغلب به معنای نفوذ زیاد کار در خانه و زندگی شخصی شما است. شما احساس فشار می­کنید که همیشه باید سر کار باشید و  هرگز نباید از کار بیزار باشید. این نیاز به بررسی مداوم گوشی و پاسخ به پیام­ های کاری می­تواند به افزایش استرس و حتی فرسودگی شغلی کمک کند.

تشدید اختلالات کمبود توجه : جریان مداوم پیام ­ها و اطلاعات از تلفن­ های هوشمند می­تواند مغز را تحت الشعاع خود قرار دهد و تمرکز توجه بیش از چند دقیقه بر روی هر چیز را غیرممکن کند.

خواب شما را مختل می­ کند : استفاده بیش از حد از تلفن ­های هوشمند می­تواند خواب شما را مختل کند و این امر می­تواند تأثیر جدی بر سلامت روانی کلی شما بگذارد. مشکلات خواب در دراز مدت بر حافظه شما تاثیر گذاشته و مشکلاتی را در تفکر ایجاد می­کند. هم­چنین مهارت­ های شناختی و یادگیری را به طور محسوسی کاهش می­دهد.

علائم و نشانه­ های اعتیاد به تلفن­ های هوشمند

میزان مشخصی از زمان صرف شده با گوشی همراه، یا تعداد دفعات بررسی بروزرسانی­ ها، یا تعداد پیام های ارسالی یا دریافتی وجود ندارد که نشان دهنده مشکل اعتیاد به تلفن همراه و یا سوءاستفاده از آن باشد. میزان وقت سپری شده با گوشی صرفا زمانی به­ عنوان مشکل در نظر گرفته می­شود که باعث شود شما از روابط چهره به چهره، کار، مدرسه، سرگرمی­ ها یا سایر موارد مهم زندگی خود غفلت کنید. اگر متوجه ­شوید که شما دوستان خود را موقع غذا خوردن در رستوران نادیده گرفته و مشغول چک کردن فیس­بوک، یا موقع رانندگی و یا هنگام سنخرانی در مکانی، بصورت تکانشی گوشی خود را بررسی می­کنید، پس وقت آن رسیده که دوباره استفاده از تلفن هوشمند خود را دوباره ارزیابی کنید و تعادل سالم ­تری در زندگی خود (به­ ویژه در استفاده از گوشی) ایجاد کنید.

علائم هشدار دهنده استفاده بیش از حد از تلفن هوشمند یا اینترنت عبارتند از :

– اختلال در اتمام کار های خانه یا محیط کار : آیا شما هم با حجم بزرگی از لباس­ های شسته نشده در خانه یا غذا نگذاشتن برای شام بدلیل بازی با گوشی، سرگرم­ شدن در برنامه­ های دوست­یابی در طول روز مواجه بودید؟ از آنجا که کارهای خود را همواره به دقیقه 90 محول می­کنید، نمی­توانید کارهایتان را به موقع انجام دهید.

– منزوی شدن و فاصله گرفتن از خانواده و دوستان : آیا زندگی اجتماعی شما به دلیل استفاده زیاد از گوشی و ابزارهای هوشمند دیگر، با مشکلاتی مواجه است؟ آیا در جلسه­ های بخشی از صحبت­ های گفته شده را به این دلیل که مشغول وارسی گوشی خود بودید، از دست دادید؟ آیا دوستان و خانواده از میزان زمانی که با گوشی همراه خود سپری می­کنید، ابراز نگرانی می­کنند؟ آیا احساس می­کنید هیچ کس در زندگی “واقعی” شما – حتی همسرتان – شما را مانند دوستان آنلاین خود درک نمی­کنند؟

– استفاده پنهانی و مخفیانه از گوشی خود : آیا برای استفاده از تلفن خود یواشکی به مکانی خلوت می­روید؟ آیا استفاده از تلفن هوشمند خود را پنهان می­کنید یا در مورد میزان زمانی که در فضای مجازی آنلاین هستید، به رئیس و خانواده خود دروغ می­گوئید؟ آیا اگر ارتباط آنلاین شما قطع شود، آشفته و بدخُلق می­شوید؟

– احساس ترس، اضطراب یا وحشت در صورتی که تلفن هوشمند خود را در خانه رها کنید : آیا موقع تمام شدن باتری گوشی یا خراب شدن سیستم عامل لب تاب­تان، عصبی یا دچار احساس اضطراب می­شوید؟

علائم ترک اعتیاد به تلفن ­های هوشمند

هنگامی که سعی می­کنید موقع استفاده از گوشی خود، مقاومت نشان دهید، علائم ترک را تجربه خواهید کرد که عبارتند از :

–بی­قراری

–  عصبانیت یا تحریک پذیری

–  دشواری در تمرکز

–  مشکلات خواب

–  ولع یا میل به استفاده از گوشی همراه

The post اعتیاد به موبایل، تبلت و سایر ابزارهای ارتباطی appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

آیا تا کنون اصطلاح “تفکر دوقطبی” را شنیده‌اید؟ بسیاری از افراد از این نوع تفکر به ‌عنوان “تفکر سیاه ‌و سفید” یاد می ‌کنند. هنگامی‌که شما از تفکر دوقطبی استفاده می ‌کنید، به این معنی است که شما به همه ‌چیز فقط به‌ صورت خوب و بد، درست و اشتباه نگاه می‌ کنید و چیز بینابینی از دیدگاه شما وجود ندارد. “و چیز خاکستری” برای شما وجود ندارد زیرا همه‌ چیز را فقط به یک روش می‌بینید.

این نوع تفکر به‌ تنهایی نشانگر اختلال روانی نیست، بلکه می ‌تواند بخشی از اختلال شخصیت آسیب ‌زننده باشد. تفکر دو قطبی یکی از علامت ‌های مهم اختلال در سلامت روان و شخصیت است و می‌تواند زندگی افراد را با مشکلاتی روبه‌رو کند و حتی در انجام کارهایی که می ‌خواهید، مشکلاتی ایجاد کند. بسیاری از افراد بدون اینکه از آن آگاهی داشته باشند به این تفکر عادت دارند و ممکن است تأثیر آن بر زندگی را نفهمند.

آخرین باری که برای خودتان اهدافی تعیین کردید کی بود؟  بیایید این‌ طوری بگوییم که شما این هدف را داشتید که تا پایان هفته چند تا پروژه را تمام کنید؛ اما در پایان هفته، موفق شده‌اید فقط یکی دو تاش را انجام بدهید حالا چه فکری دارید؟ برای اکثر افراد ممکن است این اتفاق کمی نا امید کننده باشد، اما می‌تواند به ‌عنوان یک شروع خوب و کمی تلاش به انجام دادن بقیه اهداف اقدام کرد. برای کسی که دچار تفکر دو قطبی است و هیچ قسمت خاکستری از اتفاقات وجود ندارد یعنی همه‌ چیز یا سیاه است یا سفید و تنها موفقیت و شکست برایشان معنی دارد. این افراد این ‌طور فکر می‌کنند چون نتوانستند تمام کارهایشان را انجام بدهند نتیجه بگیرند پس شکست‌ خورده‌اند.

نگاه به زندگی اینکه یک فرد کاملاً موفق یا کاملاً شکست ‌خورده هستید منجر به استرس، عزت ‌نفس پایین و حتی افسردگی یا عصبانیت خواهد شد. گذراندن وقت خود با این فکر که شکست ‌خورده اید، حتی وقتی تلاش کافی کرده‌اید و کاری را خوب انجام داده ‌اید می‌تواند شما را آزار دهد. برای بیشتر افراد، پایان دادن به یکی دو تا کار به ‌جای همه کارهای تعیین ‌شده ممکن است نشانه این باشد که اهداف تعیین‌ شده بالاتر و غیرواقع‌ بینانه بوده و باید واقع ‌بینانه تعیین شود. با این‌حال، برای افرادی که دارای تفکر دو قطبی هستند این عدم انجام نگرفتن همه کارها به معنی شکست و ناراحتی و برآورد نشدن اهداف تعیین ‌شده هست.

در روانشناسی، اصطلاح دوپاره سازی برای این نوع تفکر مصطلح است، اما بیشتر مردم به فرایند این نوع تفکر آگاهی ندارند. افرادی که تفکر دو قطبی ندارند یا دچار دوپاره سازی تفکر نیستند معمولاً هم به جنبه ‌های مثبت و منفی رویداد توجه می‌کنند اما بلعکس افرادی که دچار تفکر دو قطبی هستند یا قسمت منفی رویداد و یا قسمت مثبت را می ‌بیند و هیچ جنبه بینابین یا وسطی برای این افراد معنی ندارد؛ و طبیعتاً این‌طور فکر کردن زندگی ‌شان را با مشکلاتی روبه‌رو می‌کند.

اما چه طور می‌توان بر تفکر دو قطبی غلبه کرد و خاکستری فکر کرد؟

روش‌های مختلفی برای درمان این تفکر دو قطبی وجود دارد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که بفهمید و تشخیص دهید که همه افراد و در همه حال می ‌توانند گرفتار این نوع تفکر بشوند. متأسفانه بسیاری از افراد حتی نمی‌ دانند که این نوع تفکر را دارند زیرا فرایند تفکر دو قطبی کاملاً ناخودآگاه است و این بدان معنی است که شما باید بتوانید هر چه آگاهانه فکر کنید. وقتی چیزی را که می‌خواهید انجام دهید، آگاهانه در مورد آن فکر کنید و بدانید که آیا نسبت به آنچه انجام می‌دهید همش به جنبه مثبت آن فکر می‌کنید یا دارید از زاویه دید منفی فکر می‌کنید. پس اولین گام تمرین تشخیص فرایند فکری‌تان است.

به یاد داشته باشید که کمک حرفه‌ای از متخصص سلامت روان برای این کار کمک زیادی خواهد کرد زیرا یک متخصص حرفه‌ای تمام‌ کارهایی که انجام می‌دهید را بررسی کرده و موارد مشکل‌ زا را مشخص می‌کند که شاید به‌ تنهایی نتوانید خودتان انجام بدهید. آن‌ ها همچنین می‌توانند در تعیین الگو های تفکرتان که ممکن است شما را عقب نگه دارد یا باعث ایجاد هیجانات منفی و قرار گرفتن در موقعیت ‌هایی که دوست ندارید به شما کمک کنند.

جلساتی که با یک متخصص حرفه‌ای خواهید داشت به موارد متفاوتی که در زندگی روزمره شما اتفاق می‌افتد تمرکز خواهید داشت تا بتوانید بفهمید که آیا یک رویداد خاص نشانه‌ای از تفکر دوقطبی است و روش تفکر متعادل چیست؟ و اینکه چه طور فقط و فقط اتفاقات و مسائل را سیاه‌ و سفید می‌بینید و به ‌صورت خاکستری فکر نمی‌کنید یک متخصص حرفه‌ ای می‌تواند کمک فراوانی بکند.

با آموزش‌ها و مطالبی که بیان کردیم اگر فکر می‌کنید که در زندگی روزمره‌تان تحت سیطره تفکر دو قطبی است و این برای شما مشکلاتی ایجاد کرده یا اطرافیان از شما شاکی هستند بدانید که مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا با بهره‌ مندی از روانشناسان و مشاوران باتجربه و دارای صلاحیت می‌تواند برای غلبه بر چنین تفکر مشکل ‌زایی کمک کنند.

The post غلبه بر تفکرات دو قطبی appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

یکی از بزرگ ‌ترین مباحث مربوط به بزرگ کردن کودکان نحوه منضبط کردن آن ‌ها است. اگر از هر والدینی سؤال کنید، پاسخ متفاوتی خواهید گرفت. ممکن است همه والدین قسم بخورند که فقط روش انضباط آن‌ ها صحیح است و روش ‌های دیگر اشتباه. متأسفانه همه‌ روزه خبر های متفاوتی را می ‌شنویم که به نگاه عمیق ‌تر می‌توان دریافت که روش ‌های انضباطی ناکافی و اشتباه منجر به فاجعه‌ های ناگوار گوناگونی می‌شود. تا به امروز روش ‌های علمی و مبتنی بر شواهد کمتری در رابطه با بهترین و مؤثرترین شیوه ‌های منضبط کردن و تأدیب فرزندانمان وجود دارد. با این‌ حال یکی از دغدغه‌ های مهم علم روانشناسی پژوهش و ارائه روش‌ های آموزشی مؤثر انضباط فرزندان به والدین است.

منضبط کردن

همه باید به قوانین و مقررات گوش فرا دهند. برخی اوقات، قوانین می‌توانند شکسته شوند چه این قوانین، قوانین و مقررات محیط کار باشد یا فقط قوانین نانوشته در جامعه باشد یا قوانین موجود در خانه و بین والدین و فرزندان باشد آموزش تشخیص درستی از اشتباه از سنین کودکی و چگونگی پیروی از قوانین، بچه‌ها را به اعضای مولد و تأثیرگذار جامعه تبدیل می‌کند. با این‌ حال سبک ‌های فرزند پروری و والدگری هر فردی در منضبط بودن فرزندان نقش اساسی دارد. در زیر به انواع روش‌های فرزند پروری اشاره می‌شود :

سبک فرزند پروری سهل انگارنه : نوعی از سبک فرزند پروری است که با مطالبه گری والدین از فرزندان کم و پاسخگویی به نیازهای آن‌ ها بالا است والدین سهل ‌انگار و بی ‌اعتنا، بسیار دوست‌ داشتنی هستند، اما راهنمایی ‌ها و قوانین کمی در رابطه با فرزندان حاکم است. به عبارتی در سبک فرزند پروری سهل‌ انگارانه، گرما و محبت زیاد، ولی کنترل و نظارت کم است. این ‌ها کودکانی پرخاشگر و ناپخته و خارج از کنترل و اصطلاحاً لوس تولید می‌کنند.

سبک فرزند پروری مقتدرانه : در این شیوه فرزند پروری والدین از فرزندانشان با مطالبات و همچنین میزان پاسخگویی متعادل است. به عبارتی در فرزند پروری مقتدرانه گرما و محبت به همراه کنترل رفتار ‌های کودک به تعادل رسیده‌اند، ثبات و پایداری والدین در رفتارشان با کودک احساس امنیت در کودک به وجود می‌آورد و این سبک باعث تولید کودکی خلاق، با اعتمادبه‌نفس، با عزت‌نفس و مسئولیت‌پذیر می‌گردد و تقریباً با هر سرشتی سازگار است.

سبک فرزند پروری مستبدانه : گرما و محبت والدین کم است و در مقابل کنترل بر رفتار کودک شدت بیشتری دارد، این سبک کودکانی دمدمی ‌مزاج و پرخاشگر که دچار اختلالات رفتاری شدید هستند را تولید می‌کند و چنین کودکانی از امنیت کافی برخوردار نمی‌شوند.

یک برنامه خوب منضبط کردن چه ویژگی‌ هایی دارد؟

• برنامه خوب برنامه ‌ای سازگار و قابل پیش‌بینی است.
• اگر قوانین شکسته شود، استثنا قائل نمی‌شوید.
• مجازاتی که در نظر گرفتید متناسب با رفتار نادرست است و غیرمنصفانه نیست.
• به رفتار خوب پاداش تعلق می‌گیرد.
• متناسب با مرحله یا سن رشدی فرزندانتان برنامه انضباط با آن متفاوت می‌شود بنابراین چسبیدن به برنامه انضباطی قبلی بیهوده و غیر مؤثر است.

به ‌عنوان ‌مثال اگر فرزندتان در سن نوزادی است و مو های شما رو بکشد و شما را عصبانی کند مجازاتش در این مرحله اشتباه است؛ اما وقتی همان فرد در سن نوپایی باشد نسبت به نوزادی درک بهتری از رفتارش دارد و هنگامی‌ که آن ‌ها به سن مدرسه می‌رسند، بهتر می‌دانند و شما می‌توانید یک برنامه نظم و انضباطی مؤثر بسازید. هنگامی‌ که آن‌ ها به سن نوجوانان رسیدند، باید بدانید که چگونه قوانینی را تنظیم کنید که به آن ‌ها بیاموزد تا از قوانین و مقررات پیروی کند.

شاید دشوارترین بخش نظم و انضباط زمانی باشد که نتوانید هیجاناتتان را کنترل کنید. برای مثال تصور کنید فرزندتان کاری را انجام می‌دهد که شما را خیلی عصبانی کرده و وسوسه می‌شوید که حسابی کتکش بزنید؛ اما همیشه به یاد داشته باشید که مجازات و تنبیه شدید ارزشی ندارد و داد و بیداد و فریاد زدن پرخاشگری را در فرزندانتان افزایش می‌دهد؛ اما می‌توانید در حین عصبانیت استراحت کرده و چند نفس عمیق بکشید، به خودتان زمان بدهید تا عصبانیتتان فروکش کند. تا بتوانید به ‌صورت منصفانه منضبطش کنید.

شاید بسیاری از والدین متوجه نباشند که بدانند که بهترین برنامه منضبط کردن فرزندانشان چیست؟ اگر احساس می‌کنید فرزندتان نظم و انضباطی درستی ندارد، از درخواست مشاوره روانشناسی حرفه‌ای نترسید. اکثر اوقات، والدین نیز به کمک نیاز دارند. اگر والدینی هستید که دغدغه و نگرانی ‌تان نحوه منضبط کردن مؤثر فرزندتان هستید یا همیشه با آن ‌ها بر سر بیشتر مسائل به چالش بر می‌خورید زمان آن رسیده که در این زمینه شروع به یادگیری کنید. مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا با بهره ‌مندی از روانشناسان و مشاوران با تجربه و دارای صلاحیت این امکان را به والدین فراهم آورده که با آموزش به ‌روزترین و مؤثرترین روش‌ های منضبط کردن، چالش‌های به وجود آمده بین فرزندان و والدین را به ‌طور مؤثر یاد بگیرید و درک بهتری از همدیگر داشته باشند.

The post چگونه می‌توانم فرزندم را به ‌صورت مؤثر منضبط کنم؟ appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

بزرگ کردن کودکان کار ساده ­ای نیست و صرفا با رسیدن به سن بلوغ رفتار کردن با نوجوان مشکل­ تر می­شود. نوجوانی، مرحله­ ناخوشایندی بین دوران کودکی و بزرگسالی است که غالباً با روحیه خشم، کنجکاوی، و گاه ترس یا آشفتگی مشخص می­شود. نوجوانی، هم­چنین دوره ­ای است که در طی آن، نوجوانان تمایل دارند تا خود را به عنوان فرد بالغ­ تر نشان دهند و به توصیه ­های والدین توجه کمتری نشان دهند. در صورت مواجهه با نا امیدی یا ناکامی، آنها ممکن است آشکارا ناراضی یا حتی پرخاشگر شوند. در اینجا به رفتار های نوجوانان، آنچه طبیعی و غیر طبیعی است، و هم­چنین کار هایی که می­توانید در مورد فرزند خود انجام دهید، می­پردازیم.

رفتار متعارف و نرمال در نوجوانی چیست؟

معمولا والدین آگاهی چندانی ندارند که چه رفتار هایی در دوره نوجوانی متعارف و نرمال هستند. ممکن است روزهایی پیش بیاید که احساس کنید، نوجوان شما، به صورت غیر عادی و متفاوت با گذشته رفتار می­کند. با این حال، هرچند، سال­ های نوجوانی می­تواند برای شما چالش­ بر انگیز باشد، اما برای نوجوان شما این رفتار ها کاملاً طبیعی است و ماهیت این دوره، تغییرات سریع در روحیه و رفتار می­باشد. نمونه­ ای از رفتار عادی نوجوانی این است که خیلی نگران ظاهر خودش است. رفتار غیر طبیعی این است که اگر آنها شروع به ایجاد یک اختلال در خوردن غذا کنند یا کارهای خطرناک دیگری را برای تغییر ظاهر خود انجام دهند.

مهم است که بفهمید از نوجوان خود چه انتظاری دارید. درک تفاوت بین رفتار طبیعی نوجوان و رفتارهای نگران کننده آن­ها می­تواند مشکلات شما و نوجوان­ تان را در مسیر بهتری قرار می­دهد.  وقتی رفتاری طبیعی نیست، در اسرع وقت به دنبال کمک باشید، تا اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما به عنوان یک فرد بالغ و سالم رشد می­کند.

نشانه­ های رفتار عادی

در اینجا نگاهی به رفتار های نوجوانان می­بینیم که طبیعی است، و در صورت چالش بر انگیز بودن، نکاتی را درباره نحوه تشخیص و علائم هشدار دهنده ارائه می­شود :

پرخاشگری کلامی: پرخاشگری کلامی یک رفتار عادی در نوجوانان است، خصوصاً در پسران. تغییرات هورمونی همراه با تمایل به استقلال بیشتر باعث می­شود نوجوانان با کلمات آزار دهنده، فریاد زدن یا مشاجرات گفتگو بکنند. در حالی­که پرخاشگری کلامی تا حدودی طبیعی است، اما وقتی این رفتار تکرار شده یا تبدیل به پرخاشگری جسمانی شود، زمان کمک گرفتن است. زیرا در غیر این­صورت، ممکن است پرخاشگری های فیزیکی از کنترل خارج شوند.

عدم تحمل نا امیدی: تغییرات هورمونی و آشفتگی نوجوانان در مورد جایگاه­شان در جهان می­تواند باعث عدم تحمل سرخوردگی شود، هم­چنین مسائل محیطی از قبیل قلدری، وضعیت اقتصادی پایین، فشار همسالان، عدم حمایت خانواده می­تواند ناامیدی را تشدید کنند. نوجوانان به راحتی ناامید می­شوند و این ناامیدی می­تواند منجر به طغیان­ های عاطفی یا پرخاشگری شود.

کنترل کم رفتار های تکانشی: نوجوانان کنترل کمتری روی تکانه­ های خود دارند. به­ طور کلی کودکان معمولاً بدون فکر کردن در مورد پیامد آن، به آنچه می­ خواهند عمل می­کنند. برای نوجوانان انجام رفتاری که عواقب بدتری دارد با بستنی خواستن هیچ تفاوتی ندارد. کنترل کم تکانه­ ها در موارد ضعیف، می­تواند منجر به رفتارهای نرمال در نوجوانان شود، مثلاً رفتن به مهمانی با دوستان یا دروغ گفتن­ در زمان­ هایی که کاملا احساساتی هستند. در موارد شدید، هم­چنین می تواند منجر به سرقت خرده، استفاده خطرناک از مواد مخدر، یا رابطه جنسی زودگذر شود؛ که در صورت رخ دادن موارد این چنینی، ضروری است که از یک متخصص کمک بگیرید.

فاصله گرفتن از خانه و خانواده : طبیعی است که نوجوان شما از خانواده جدا شود و وقت بیشتری را با دوستان و همسالان خود بگذراند. در حقیقت، افزایش تعامل اجتماعی با همسالان باید در دوران نوجوانی تشویق شود. اگر نوجوان شما از تمام تعامل­ های اجتماعی کناره­ گیری کند، ممکن است دلیلی برای نگرانی باشد. توجه خود را به نوجوان رعایت کنید و از تعامل اجتماعی کافی برخوردار شوید. اگر آنها از خانواده جدا شوند و همچنین وقت خود را با همسالان نگذرانند، ممکن است خود را منزوی کنند.

خواب سخت­ و طولانی ­تر : نوجوانان از حدود 14 تا 17 سالگی خیلی سریع رشد می­کنند. این طبیعی است که رفتار خواب نوجوانان در دوره سریع رشد، سخت و طولانی ­تر شود. ممکن است نوجوان شما تمایلی نداشته باشد که صبح ­ها برای مدرسه از رختخواب بلند شود؛ زود به رختخواب برود. اگر نوجوان شما بدون وقفه برای مدت طولانی سخت و طولانی­ تر بخوابد، می­تواند حاکی از وجود یک مشکل باشد. اگر شما در نوجوان خود، متوجه سطح پایین انرژی، عدم علاقه به فعالیت­ ها و موضوعاتی که قبلا از آنها لذت می­برد و سایر علائم بریدن از محیط اطراف خود شدید، این می­تواند نشانه این باشد که نوجوان شما از افسردگی رنج می­برد.

افزایش اشتها : از آنجا که در دوران نوجوانی رشد جسمی زیادی وجود دارد، اشتهای نوجوانان نیز افزایش می­یابد. متوجه خواهید شد که آنها در زمان وعده­ های غذایی بیشتر غذا می­خورند، و احتمالاً بین وعده­ های غذایی نیز غذا بخورند. این یک رفتار عادی در بزرگسالان کاملاً عادی است که بخواهیم همه چیز را در چشم بخوریم، و نوجوانان ممکن است سالم ترین انتخاب غذایی را نداشته باشند. اگر نوجوان شما به طور مداوم در حال غذا خوردن است و سریع شروع به افزایش وزن می کند، ممکن است لازم باشد که آنها توسط پزشک معاینه شوند تا مطمئن شوید که هیچ گونه نگرانی در مورد سلامتی وجود ندارد که باید برطرف شود.

ریسک ­پذیری بالا : خطر ریسک ­پذیری بالا، مربوط به کنترل پایین تکانه ­ها و فشار همسالان است. طبیعی است که نوجوانان بخواهند با جمعیت متناسب باشند و  بنابراین احتمالاً قبل از تصمیم ­گیری در مورد عواقب آن فکر نمی­ کنند. این می­تواند منجر به برخی از رفتار های پرخطر شود، مانند آزمایش الکل در یک مهمانی یا رقص­کنان حرکت کردن در کلاس. هنگامی که رفتار های ریسک ­پذیر برای نوجوان یا دیگران خطرناک ­شود، شما به­ عنوان والدین، باید رسیدگی به مشکل را در الویت خود قرار داده و حتما از متخصص نوجوان کمک بگیرید.

نگرانی در مورد ظاهر بدن خود : به موازات بزرگتر شدن نوجوانان، آنها بیشتر به ظاهر جسمی اهمیت می­ دهند، نگران این هستند که حتما با جمعیت متناسب هستند یا نه. نوجوان شما ممکن است در مورد لباس، انتخاب­ های سخت­گیرانه و وسواس­ گونه داشته باشد، نگران پوشیدن کفش ­های بدون مارک باشند، یا ساعاتی را در حمام بگذراند که برای یک وعده دوستانه آماده شوند. اگر نوجوان شما به طور ناگهانی شروع به کاهش وزن کرد، عادت­ های غذایی خود را به طور چشم­گیری تغییر داد یا به طور کلی غذا را متوقف کرد، برای یک اختلال احتمالی در خوردن غذا باید آنها را به مشاوره هدایت کنید.

عزت نفس پایین : بسیاری از نوجوانان، به ویژه در مراحل ناخوشایند، هنگامی که احساس می­کنند متعلق به هیچ­ جا نیستند (سردرگمی هویت)، دارای عزت نفس پایین هستند. هنگامی که آنها نه مثل دوران گذشته، احساس کودکی می­کنند و نه آن­چنان حس بزرگ­سالی را دارند، ممکن است حس بیگانه­ ای از جایگاه خود در جهان پیدا کنند. این می­تواند به عزت نفس پایین یا خود پسندی ضعیف منجر شود. اگر نوجوان شما ناامید، افسرده یا منزوی شود، می­تواند نشانه آن باشد که عزت نفس پایین آنها به تدریج منجر به اضطراب یا افسردگی می­شود.

رها کردن تعهدات : بسیاری از نوجوانان در تلاش برای کشف چیزهایی که برای آنها مهم است، تعهدات قبلی را رها می­کنند. اگر نوجوان شما در یک تیم ورزشی بازی می­کرد یا یک رشته ورزشی خاصی را دوست داشت؛ اما ناگهان علاقه خود را از دست داده یا از آن تیم خارج ­شود، تعجب نکنید. این یک رفتار عادی در نوجوانان است که نباید دلیلی برای نگرانی باشد. اما اگر نوجوان شما به هیچ وجه علاقه چندانی به هیچ زمین ه­ای نداشته باشد، می­تواند نشانه افسردگی باشد و باید از متخصصین مربوطه کمک بگیرید.

خود خواهی : ممکن است متوجه شوید که نوجوان شما خود خواه است. بسیاری از نوجوانان فقط به فکر خود هستند و بندرت فکرها، احساسات یا اعمال دیگران را در نظر می­گیرند. دلیل این امر این است که نوجوانان می­دانند که چه کسانی هستند و به عنوان یک فرد تلاش می­کنند تا موقعیت­ های خود را در جهان پیدا کنند. همین امر باعث می­شود توجه چندانی به افراد یا رویداد های بیرونی نداشته باشند.

نوسانات خلقی : نوسانات خلقی با رشد کودک شما در نوجوانی بسیار متداول است. تغییرات گسترده هورمونی که نوجوانان در دوره نوجوانی تجربه می­کنند، بر تولید دوپامین و سروتونین در مغز تأثیر می­گذارد و باعث ایجاد نوسان­های مکرر در خلق و خو می­شود. یک نوجوان ممکن است یک لحظه کاملاً آرام باشد و لحظه بعد گریه کند. اما اگر نوسانات خلقی شدید، مکرر و افراطی باشند،  باعث نگرانی می­شوند. بسیاری از اختلالات خلقی و اختلالات شخصیتی برای اولین بار در دوران نوجوانی کشف می­شوند.

علاقه بیشتر به حریم خصوصی : نوجوانان با بزرگ شدن علاقه بیشتری به حریم خصوصی نشان می­دهند و مهم است که این حریم خصوصی آن­ها توسط والدین رعایت شود. بخشی از علاقه آنها به حریم خصوصی به دلیل تغییر در نحوه تفکر در مورد جنسیت خواهد بود. نوجوان شما هم­چنین ممکن است علاقه وافری به حفظ افکار و احساسات خصوصی داشته باشد. نوجوانان ممکن است یک مجله یا  دفترخاطرات  و یا یک دوست قابل اعتمادی داشته باشند، که در مورد این افکار و احساسات محرمانه صحبت کنند.

آزمایش روابط جنسی : این بسیار طبیعی است که نوجوان شما بخواهد مسائل جنسی را امتحان کند. این امتحان و آزمایش آنها ممکن است مربوط به کاوش بدن خود باشد. از طرف دیگر، هرچه بزرگت­تر شوند، ممکن است در مورد رابطه جنسی با دیگران نیز کنجکاو شوند. اگر نوجوان شما نه تنها از نظر جنسی فعال، بلکه از نظر جنسی بی­ پروا باشد، ممکن است نیاز داشته باشید از یک متخصص کمک دریافت کنید.

من چه می­توانم بکنم ؟

چند مورد وجود دارد که می­توانید برای حمایت از نوجوان خود انجام دهید، حتی اگر رفتار و کارهای آن­ها را کاملا درک نکنید. مهمترین مورد این است که در کنار آن­ها باشید. هنگامی که آنها نیاز به گفتگو با شما دارند، مطمئن شوید که خطوط ارتباطی باز است.

اگر فرزند شما هنوز دوران نوجوانی­ خود را پشت سر نگذاشته است، شروع به صحبت با آنها کرده و آنها را برای تغییراتی که در این دوره رخ خواهد داد، آماده کنید. پیشاپیش کمک به درک آنچه در آینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد، می­تواند منجر به اعتماد بیشتر والدین و فرزند شود. شاید مهمترین کاری که می­توانید برای نوجوانان انجام دهید، این است که اجازه دهید آنها برای خودشان اشتباه کنند. از این گذشته، آنها به زودی بزرگسال خواهند شد و اگر به آنها اجازه ندهید که با عواقب منفی روبرو شوند، ممکن است از این دنیا و زندگی در آن، انتظارات غیرواقع­ بینانه­ ای کسب کنند و زمانی­که بزرگتر شدند و این انتظارات برآورده نشد، مشکلات گریبان­ گیر آنها خواهد شد.

• نکات فوق در مورد رفتار های عادی صدق می­کند. اگر نوجوان شما رفتاری افراطی یا آسیب ­زا نشان می­دهد، وقت آن است که با مشاور متخصص صحبت کنید و به نوجوان خود نیز اجازه دهید این کار را انجام دهد.

مشاوره آنلاین آرکا، یک بستر درمانی آنلاین است که شما را از محیط امن خانه به یک متخصص متصل می­کند. اگر شما هم در خانه خود نوجوانی دارید که رفتار های افراطی و خطرناک هم برای خود و هم برای دیگران انجام می­دهد که منجر به مشاجراتی می­شود­ و یا نگران مراحل رشد و آینده او هستید، با متخصصین حوزه نوجوان آرکا تماس بگیرید تا مشاوران شما را در مسیر درست و مناسب کمک به نوجوان خود قرار دهد.

The post رفتار های نرمال در دوره نوجوانی appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

خوب یا بد، کیفیت زندگی کودک و نحوه ارتباطاتش بر سلامت روان او در بزرگسالی تاثیر می گذارد. کودکی که تحت فرزندپروری حمایتگرانه و باثبات قرار بگیرد پیامد های مثبتی را در بزرگسالی تجربه خواهند کرد و در مقابل کودکی که به شکلی نامناسب و در محیطی پرتنش پرورش یابد ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلاتی شود.

کودکان به اشکال مختلف می توانند آسیب های دوران کودکی را تجربه کنند. این آسیب ها عموماً ناشی از سوء استفاده جسمی یا جنسی، غفلت هیجانی، بی توجهی و یا اشکال دیگر بد رفتاری است. این آسیب ها می تواند از سوی والدین، خواهران، برادران، اقوام درجه دو و سایر افراد بر کودکان تحمیل شود و به احتمال زیاد مدت زمان طولانی بعد از آسیب، زخم های فراوانی را بر جسم و روان فرد جای بگذارد.

متناسب با شدت و فراوانی ضربه روانی، برخی افراد می توانند بر آن غلبه کرده و زندگی سالمی داشته باشد. برخی افراد نیز ممکن است ظرفیت مقابله ای کافی برای کنارآمدن با ضربه های روانی دوران کودکی را نداشته باشند. در این مطلب سعی خواهیم کرد اثرات آسیب ها و ضربه های دوران کودکی را بر زندگی افراد در بزرگسالی بررسی کنیم.

ضربه روحی دوران کودکی چگونه بر تصویر فرد  از خود تاثیر می گذارد ؟

براساس پژوهش های روانشناسی، یکی از مخرب ترین تاثیرات آسیب ها دوران کودکی بر تصویری است که فرد از خود دارد. افرادی که در دوران کودکی خود دچار آسیب های روحی شده اند به احتمال زیاد تصویر یک فرد قربانی را از خود دارند. داشتن چنین دیدگاهی نسبت به خود بسیار مضرر و نا مطلوب است؛ چرا که بر نحوه برداشت های فرد از ارتباطات کلامی، تصمیم گیری ها، انتخاب شغل، انتخاب شریک زندگی و … تاثیر منفی می گذارد.

علاوه بر این، افرادی که در دوران کودکی مورد بد رفتاری واقع شده اند، معمولاً به افراد منفعل و مطیع تبدیل می شوند. این مسئله ناشی از ناتوانی این افراد در ابراز وجود و دفاع از خود است. این افراد در بزرگسالی نیز مستعد این هستند که به دیگران به شدت وابسته شده و از این طریق مورد سو استفاده آنها قرار گیرند. انفعال و مطیع بودن بخصوص برای زنان خطرناک است. به این خاطر که به احتمال زیاد وارد روابط سمی خواهند شد و به طور دائم مورد استفاده فرد مقابل خود قرار خواهند گرفت.

ضربه روحی دوران کودکی چگونه بر روابط شخصی فرد تاثیر می گذارد ؟

روابط شخصی نیز متاثر از آسیب ها و ضربه های روحی دوران کودکی هستند. همان گونه که پیش از این اشاره شد، افرادی که دارای تجربه آسیب کودکی هستند، معمولاً یا به سمت روابط سمی و پرتنش کشیده می شوند و یا به طور کلی از هر نوع رابطه ای اجتناب می کنند. ضربه های روحی دوران کودکی که به خوبی رسیدگی و حل نشوند، هم بر باور های شخصی و هم بر روابط افراد تاثیر می گذارند. افرادی که دچار چنین ضربه های شده اند، چون به شدت از درون احساس نا امنی می کنند؛ برای رسیدن به امنیت و پر کردن خلاء های خود، تصمیم های اشتباه گرفته و وارد رابطه با افراد ناسالم می شوند.

ضربه روحی کودکی احتمال افسردگی را در بزرگسالی افزایش می دهد.

بر اساس پژوهش های روانشناسان، افرادی که در معرض آسیب های دوران کودکی بودند؛ به طور قابل توجهی مستعد ابتلا به افسردگی هستند. متاسفانه افسردگی در بسیاری از اوقات جدی گرفته نمی شود. اما افسردگی یک مسئله اساسی در حوزه بهداشت روان محسوب می شود که می تواند علائم نگران کننده ای داشته باشد. برخلاف تصور عموم مردم، افرادی که از افسردگی رنج می برند نمی توانند به راحتی از این حالت خارج شوند و به شرایط عادی برگردند. از جمله اصلی ترین پیامد های افسردگی شامل مشکلات خواب، فقدان انرژی، ناامیدی، غم و اندوه مداوم، اضطراب، فقدان اشتها، ضعف تمرکز و اقدام به خودکشی است.

چگونه می توان بر ضربه روحی دوران کودکی غلبه کرد ؟

افرادی که دچار آسیب های دوران کودکی بوده اند نباید امید خود را از دست بدهند. مهم نیست که در گذشته چه اتفاقی افتاده است، خورشید هر روز طلوع می کند. همیشه فرصتی برای بهبودی و رشد است. افرادی که تجارب سختی در دوران کودکی خود داشتند می توانند زندگی شاد و موفق و توام با روابط سالم داشته باشند.

1. خود مراقبتی را فراموش نکنید.

اگر آسیبی در گذشته خود داشته اید، در صورتی که خود مراقبتی را فراموش نکرده و سبک زندگی سالمی انتخاب کنید می توانید اثرات آسیب ها را به حداقل برسانید. عادات غذا خوردن، ورزش، خواب سالم اگر به درستی تنظیم شوند کیفیت زندگی شما را چندین برابر خواهد کرد. علاوه بر این مراقبت از خود در روابط صمیمی و ترک سریع روابط سمی از اهمیت فراوانی برخوردار است.

2. سرگرمی ها و علایق خود را دنبال کنید.

یکی از اصلی ترین و موثرترین روش ها برای غلبه بر خاطرات منفی، پیگیری علایق و سرگرمی های شخصی است. این مسئله به شما کمک می کند که در زندگی احساس معنا و هدفمندی بکنید و به این نتیجه برسید که هر کسی می تواند تا حد زیادی سرنوشت و کیفیت زندگی خود را در کنترل خود داشته باشد.

3. احساسات، افکار و خاطرات خود را بنویسید.

اگر رویداد نا خوشایندی را تجربه کرده اید می توانید از طریق «نوشتن» هیجانات خود را بروز دهید. سعی کنید درباره عمیق ترین افکار و احساسات خود درباره موضوعی که زندگی شما را در گذشته متاثر کرده است بنویسید. در این نوشته خودتان را رها کنید و به جستجوی عمیق ترین هیجانات و افکار خود بپردازید. اگرچه ممکن است این کار در کوتاه مدت باعث افزایش احساسات منفی و فعال سازی خاطرات پنهان شود؛ اما اگر در طی چند روز یا چند هفته به طور منظم انجام شود، اغلب باعث کاهش احساسات منفی و استرس ها می شود. به نیروی التیام بخش نوشتن ایمان بیاورید. در نظر داشته باشید که اگر نمیخواهید کسی از خاطرات شما مطلع شود نوشته های خود را در جای امنی نگه داشته و یا بعد از مدتی آنها را از بین ببرید.

4. بر آینده متمرکز شوید.

گذشته شما لزوماً آینده شما را تعیین نمی کند. در دوران کودکی ما محدود به قوانین بزرگتر ها و بخصوص پدر و مادر و سایر مراجع قدرت هستیم. اما اکنون به عنوان یک بزرگسال این آزادی را دارید که به سمت آینده ای روشن حرکت کنید.

5. سعی نکنید ضربه کودکی را منطقی جلوه دهید.

هیچ توجیهی برای آسیب های دوران کودکی همچون کودک آزاری و سوء استفاده وجود ندارد. بپذیرید که این بخش تاریکی از زندگی شما بوده که البته به هیج وجه تحت کنترلتان نبوده است. سعی نکنید آن را منطقی و یا عادی جلوه دهید. این مسئله فقط انرژی زیادتری از شما خواهد گرفت.

6. از گذشته خود یاد بگیرید.

اکنون شما یک فرد بالغ شده اید، بنابراین می توانید رفتار های سمی و نحوه سوء استفاده افراد را تشخیص دهید. بنابراین می توانید از گذشته خود درس های زیادی یاد بگیرید. شما می دانید با فرزند خود چگونه رفتار کنید و چگونه رفتار نکنید.

7. راهنمایی و کمک حرفه ای دریافت کنید.

در بسیاری از مواقع، مشاوران و رواندرمانگران می توانند به عنوان اصلی ترین افراد برای کمک به شما در رفع ضربه روانی دوران کودکی باشند؛ چرا که این افراد در زمینه بهداشت روان و کمک به رفع مشکلات سخت آموزش دیده و تخصص دریافت کرده اند. با این حال حتی با وجود دریافت کمک حرفه ای، شما یک شبه بر آسیب های دوران کودکی غلبه نخواهید کرد. این کار نیازمند زمان، صبر و تعهد است.

سامانه مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا با مشاوران و رواندرمانگران متخصصی همکاری می کند که در حوزه غلبه بر آسیب های دوران کودکی آموزش دیده اند. مهم نیست که چه کسی هستید و چه گذشته ای داشته اید. شما براساس گذشته خود شناخته نمی شوید و قرار نیست آینده نیز به همین شکل باشد. ما می توانیم به شما در عبور از این مرحله کمک کنیم. اگر تصمیم گرفتید که سامانه آرکا شما را در طی این مسیر شفابخش همراهی کند گزینه های مناسبی برای درمان آنلاین وجود دارد. شما می توانید زندگی خود را تغییر دهید. اکنون قدم اول را بردارید.

The post ضربه روحی دوران کودکی appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

زندگی در قرن 21 ام به ‌شدت نیازمند مهارت ‌های زندگی است یکی از این مهارت ‌های اساسی مهارت حل تعارض‌ها و اختلافات است. تعارض و اختلاف بخشی عادی در هر گونه رابطه سالم است. علاوه براین، انتظار نمی‌رود که دو نفر در مورد همه ‌چیز به توافق برسند. نکته مهم این نیست که از هر گونه جلوگیری تعارض و اختلاف اجتناب شود بلکه مهم‌ تر از آن یادگیری چگونگی حل آن به روش سالم است. هنگامی افراد در روابطشان درگیر تعارض و اختلاف نادرستی شوند این می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند؛ اما در صورتی‌ که افراد یاد بگیرند که با احترام و به‌ طور مثبت با هم برخورد کنند و تعارض و اختلاف را فرصتی برای تقویت و رشد رابطه ‌شان در نظر بگیرند در واقع می‌تواند انتظار داشت که فرد مهارت حل تعارض و اختلاف را دارد.

تعارض و اختلاف، چه بزرگ و چه کوچک از تفاوت ‌های فردی و اختلاف ‌نظرها ناشی می‌شود. زمانی که افراد بر سر ارزش ‌ها، انگیزه ‌ها، ادراک‌ ها، ایده‌ ها یا خواسته ‌های خود اختلاف ‌نظر داشته باشند می‌توان انتظار داشت که افراد دچار اختلاف و تعارض شوند. بعضی‌ اوقات این تعارض و اختلاف ممکن است بی ‌اهمیت به نظر می‌رسند، اما وقتی تعارض و اختلاف هیجانات شدیدی را برمی ‌انگیزند مشکلات شروع می‌شود؛ و بدین ‌صورت فرد احساس می‌کند که امنیت و آسایش، احترام و حس ارزشمندی، نزدیکی و صمیمیت اش زیر سؤال رفته است.

به ‌عنوان ‌مثال به کودکی فکر کنید که جهت ارضای حس کنکاش و کنجکاوی خود به‌ عنوان نیاز طبیعی از دستورات والدین سرپیچی می‌کند این کودک نیاز دارد که کشف کند و بیرون برود و بازیگوشی کند از طرف دیگر والدین به فکر این هستند که از کودک محافظت کنند و اجازه ندهند کودکشان بازیگوشی کند و احتمال می‌دهند که اتفاقی برایش بیفتد بنابراین؛ کودک را محدود می‌کند و اجازه بازیگوشی نمی‌دهند بنابراین به نظر می‌رسد که تفاوت در نیازها باعث اختلاف و تعارض بین والد و کودک می‌شود.

در محل کاریتان نیز عدم درک نیاز های افراد و مشتری‌ هایتان می‌تواند منجر به شکست و کاهش سود و از دست رفتن شغلتان شود. هنگامی ‌که بتوانید نیازهای مختلف افراد را شناسایی کرده و آن ‌ها را با شفقت مهربانی درک و بررسی کنید، می‌تواند گفت که توانسته‌اید به ‌صورت خلاقانه تعارض را حل کرده و رابطه‌ تان را در محیط کار هم بهبود ببخشید.

آیا از تعارض و اختلاف می ‌ترسید یا به هر قیمتی از آن اجتناب می‌کنید؟ اگر فکر می‌کنید که تعارض و اختلاف یادآور خاطرات دردناک دوران کودکی یا روابط ناسالم قبلی باشد که ممکن است احساس ناتوانی داشته باشید و اینکه شرایط غیرقابل‌کنترل شده یا عدم کنترل کنید و از تعارض و اختلاف اجتناب کنید.

یا اینکه اگر از تعارض و اختلاف بترسید، این خود می‌تواند به یک پیشگویی منجر شده به ‌طوری‌ که وقتی در شرایط تعارض و اختلاف قرار می‌گیرید ممکن است به روش سالم ‌تری به موقعیت پاسخ ندهید و با پرخاشگری و خشم یا باحالت درماندگی واکنش نشان دهید بنابراین وقتی در شرایط تنش‌زای تعارض و اختلاف اجتناب و یا ترس را تجربه کرده باشید در واقع هیچ‌کدام از راه‌ حل ‌های مهارت مقابله‌ای کار آمدی نیستند.

در زیر به روش ‌های مؤثر و غیر مؤثر مقابله با تعارض و اختلاف اشاره می‌شود :

روش‌ های غیر مؤثر با مقابله با تعارض و اختلاف:

• عدم توانایی در تشخیص و پاسخ به چیز هایی که برای شخص دیگر اهمیت دارد
• واکنش‌ های انفجاری، عصبانی شدن، پریشانی زیاد
• طرد و ترک کردن فرد مقابل
• انزوا گزینی، احساس شرم و ترس از طرد شدن
• عدم توانایی سازش یا دیدگاه فرد مقابله
• اجتناب و ترس از شرایط تنش‌زای پیش‌آمده و انتظار نتیجه بد

روش ‌های مؤثر مقابله با تعارض و اختلاف:

• همدلی با دیدگاهی افراد دیگری
• واکنش ‌های آرام، غیر دفاعی و احترام‌ آمیز
• آمادگی برای بخشش و فراموشی و گذر از اختلاف و تعارض بدون اینکه موجب ناراحتی و عصبانیتان شود.
• توانایی سازش و دوری از تنبیه کردن فرد مقابل
• روبرو شدن با اختلاف و تعارض به‌جای ترس و اجتناب

علت اختلاف و تعارض ‌ها هر چه باشد، با یادگیری این مهارت‌ ها می‌توانید روابط شخصی و حرفه‌ای خود را محکم و رو به رشد نگه ‌دارید. اگر فکر می‌کنید که در روابط بین فردیتان با هر کسی به مشکل برخورده‌اند، همش بدخلق عصبانی هستید یا از تعارض و اختلافات اجتناب می‌کنید و به ‌تنهایی نمی‌توانید از پس مدیرت روابط بین فردیتان بر بیایید همین حالا با ما تماس بگیرید. مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا با بهره ‌مندی از روانشناسان و مشاوران باتجربه و دارای صلاحیت همیشه و در همه‌جا در کنار شما است.

The post چگونه می‌توان به تعارض و اختلاف ‌های پیش ‌آمده در روابط بین فردی پاسخ داد؟ appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

در سر تا سر جهان زندگی روزمره خانواده‌ ها در اثر بیماری همه ‌گیر کرونا دچار تغییر و تحولات زیادی شده است. مدارس، و اکثر اماکن تفریحی و بازی و مشاغل بسته‌ شده‌اند و والدین و سایر مراقبان با شرایط جدیدی از مدیرت فرزندان روبرو شده‌اند و تلاش برای نگه‌ داشتن کودکان در خانه، ایجاد احساس امنیت و سلامتی و تلاش برای ادامه دادن آموزش به بهترین شکل شرایط را هم برای کودکان و هم والدین پیچیده کرده است؛ اما والدین باید به آن ‌ها کمک کنند تا احساس کنترل بیشتری داشته باشند و به کودکان اطمینان خاطر دهند که حالشان خوب است و وضعیت بهتر خواهد شد.

یادآوری این نکته بسیار مهم است که باید کودکان را در مورد نحوه واکنش نسبت به حوادث استرس ‌زا ناشی از کرونا راهنمایی کرد و آموزش داد. تأیید و پذیرش برخی از نگرانی ‌ها می ‌تواند منجر به انجام اقدامات لازم شود که خطر بیماری را کاهش می‌دهد. آموزش کودکان در زمینه اقدامات پیشگیرانه مثبت، صحبت کردن با آن ‌ها در مورد ترس ‌هایشان و ایجاد احساس کنترل بر خطرات ناشی از ابتلا به عفونت کرونا می‌تواند به کاهش اضطراب کودکان کمک کند. همچنین چنین شرایطی فرصتی خارق‌العاده برای بزرگسالان است که در کودکان الگوی مناسبی برای حل مسئله، انعطاف‌پذیری و شفقت و مهربانی ایجاد کنند و برای همه ما فرصت مناسبی است تا برنامه‌ های روزانه ‌مان را تنظیم کنیم، بین کار و سایر فعالیت‌ها تعادل برقرار کنیم، در مورد چگونگی گذراندن زمان خلاقیت به خرج بدهیم، اطلاعات جدیدی کسب کنیم و با روش‌های جدید اعضای خانواده و دوستان ارتباط برقرار کرده و همدیگر را حمایت کنیم.

در زیر به نکاتی اشاره می‌شود که می‌تواند کمک‌کننده باشد:

• الگو باشید : کودکان به ‌عکس ‌العمل ‌های شما واکنش نشان خواهند داد و آن‌ها را دنبال می‌کنند. آن ‌ها از شما یاد می‌گیرند.
• به نحوه صحبتتان درباره کرونا توجه کنید : نحوه بحث شما در مورد کرونا می ‌تواند ترس فرزندانتان را افزایش یا کاهش دهد. اگر اطلاعاتی که می ‌دهید واقعیت دارد، به فرزندان خود یادآوری كنید كه خانواده شما سالم است و همه‌ چیزی که در توان دارید انجام خواهید داد تا همه عزیزانتان ایمن و سالم نگه ‌داشته شوند. با دقت گوش دهید یا از آن‌ ها بخواهید که افکار و احساسات خود را بازگو کنند یا بنویسند و با حقیقت و اطمینان خاطر پاسخ دهید.
• فاصله اجتماعی را برایشان توضیح دهید : احتمالاً کودکان به‌ طور کامل نمی‌دانند که چرا والدین / سرپرستان اجازه نمی ‌دهند که آن ‌ها با دوستان باشند. به فرزند خود بگویید که خانواده شما دستورالعمل ‌های ستاد مقابله با کرونا را دنبال می‌ کند که شامل حفظ فاصله اجتماعی است. فاصله اجتماعی به معنای دوری از دیگران است تا زمانی که خطر کرونا تحت کنترل باشد. با نمایش نمودار های آموزشی در مورد روند صعودی و نزولی به کودکان بزرگ‌تر در مورد درک اهمیت فاصله اجتماعی کمک کنید. توضیح دهید که در حالی ‌که ما نمی ‌دانیم کرونا چه مدت طول خواهد کشید تا تعداد مبتلایان کاهش یابد، اما می ‌دانیم که الان وضعیت شیوع زیاد است و باید دستورالعمل ‌های متخصصان بهداشت پیروی کرد.
• تنفس عمیق را یاد بدهید : تنفس عمیق ابزاری ارزشمند برای آرامش سیستم عصبی است. با فرزندان خود تمرینات تنفسی انجام دهید.
• روی مثبت ‌ها تمرکز کنید : جشن ‌های خانوادگی بیشتری برگزار کنید تا برای فرزندانتان سرگرم‌ کننده باشد. کار های مشترک خانوادگی انجام دهید. وسایل را سازمان ‌دهی کنید اثر هنری ایجاد کنید. آواز بخوانید، بخندید و در صورت امکان به پارک یا جایی که تراکم جمعیت شلوغ نیست بروید، ورزش کنید. به فرزندان بزرگ‌تر اجازه دهید تا با دوستانشان به ‌طور حضوری و با حفظ موارد بهداشتی (استفاده از ماسک و دستکش و فاصله اجتماعی) ارتباط برقرار کنند.
• روزمرگی و کارهای همیشگی را انجام داده و ادامه دهید : برگزاری یک برنامه منظم، حس کنترل، پیش‌بینی، آرامش و بهزیستی را فراهم می‌ آورد. همچنین به کودکان و سایر اعضای خانواده کمک می‌کند و به نیاز دیگران را به سکوت و حریم خصوصی احترام بگذارند.
• کارهایی را شناسایی کنید که ممکن است به دیگران کمک کنند : این می‌ تواند شامل موارد زیر است: ارسال پیام همدلانه و مثبت و انرژی ‌بخش به کارمندان مراقبت ‌های بهداشتی، همسایگان یا دیگرانی که ممکن است به‌ تنهایی زندگی کنند یا خواندن کتاب مورد علاقه کودکان در رسانه اجتماعی و اشتراک آن با دیگران.
• عشق و محبت بیشتری را نشان دهید.
• بر نحوه استفاده فرزندانتان از تلویزیون و فضای مجازی نظارت داشته باشید : شرایط به وجود آمده ناشی از کرونا و حضور بیشتر اعضای خانواده باعث می‌ شود که فرزندانتان از تلویزیون و فضای مجازی بیشتر استفاده کرده و از سایر فعالیت ‌هایشان کاسته بشود بنابراین با ایجاد برنامه ‌های منظم و درگیر کردن فرزندان در فعالیت آموزشی باعث ایجاد تعادل در استفاده از تلویزیون و فضای مجازی می ‌شود.
• برای صحبت با فرزندانتان زمان بگذارید : اجازه بدهید فرزندانتان بیشتر سؤال بپرسند و از ذکر جزئیات غیر واقعی بپرهیزید و حس کنترل بر جنبه‌های زندگی‌تان را در آن‌ها ایجاد کنید.
• صادق باشید و اطلاعات دقیق بدهید : ارائه اطلاعات نادرست به کودکان اغلب اوضاع را بدتر می ‌کند و آن‌ها تصور می ‌کنند که اوضاع فاجعه ‌آمیز است؛ بنابراین، ارائه حقایق مناسب در مورد علائم و نشانه‌ها و روند شیوع و احتمالات موجود در مورد شرایط تحت کنترل می ‌تواند بهار خواب ‌های کودکان را کاهش دهد.

از سلامت روان کودکان و فرزندان خود غافل نشوید

اکثر کودکان با حمایت والدین و سایر اعضای خانواده به ‌خوبی شرایط پیش ‌آمده ناشی از کرونا را مدیریت خواهند کرد، حتی اگر ممکن است نشانه ‌هایی از اضطراب یا نگرانی ‌هایی از جمله مشکل در خواب یا تمرکز وجود داشته باشد. با این‌ حال، برخی از کودکان ممکن است واکنش ‌های شدیدتری از جمله اضطراب شدید، افسردگی و رفتار های خودکشی را داشته باشند. سایر عوامل خطر می ‌تواند شامل مواردی از قبیل تجربیات آسیب‌زای قبلی یا سوءاستفاده شدن، عدم ثبات در خانواده یا فوت یک فرد محبوب یا اعضای خانواده باشد که شرایط فعلی برانگیزاننده عوامل خطر قبلی باید. اگر فرزندانتان بیش از 2 هفته تغییر قابل ‌توجهی در رفتار یا هر یک از علائم زیر نشان دهند، والدین و مراقبان باید با یک متخصص تماس بگیرند.

پیش‌دبستانی ‌ها : مکیدن انگشت شست، شب‌ ادراری، چسبیدن به والدین، ​​اختلال در خواب، از دست دادن اشتها، ترس از تاریکی، پس‌روی در رفتار و انزواطلبی.

کودکان دبستانی : تحریک‌پذیری، پرخاشگری، چسبندگی، کابوس ‌ها، اجتناب از تکالیف درسی و یادگیری، تمرکز ضعیف و ترک فعالیت‌ها و دوستان.

نوجوانان : اختلالات خواب و غذا خوردن، آشفتگی، افزایش درگیری، شکایت جسمی، رفتار های بزهکار و تمرکز ضعیف.

اگر فکر می‌کنید که در این روز های کرونایی درگیری و جروبحث با فرزندانتان زیاد شده، در تکالیف درسی‌شان به مشکل برخورده‌اند، بدخلق و نافرمان شده‌اند و مشکل روان ‌شناختی را تجربه می‌کنند، همین حالا با ما تماس بگیرید. در شرایط کرونایی مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا با بهره‌مندی از روانشناسان و مشاوران با تجربه و دارای صلاحیت همیشه و در همه ‌جا در کنار شما است.

The post کمک به کودکان برای مقابله با تغییرات ناشی از کرونا appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

استرس ­های بی­ نظیری که والدین در زمان کرونا با آن مواجه هستند.

با تعطیلی مدارس و اکثر محل­ های کاری به دلیل COVID-19، اکثر افراد، خودشان را در یک شرایط خانوادگی جدید و خیلی استرس ­آور می­ بینند. علاوه بر این که مجبور هستید از خانه کار کنید و خانواده را اداره کنید، به احتمال زیاد شما نیز سعی می­کنید کار های مدرسه فرزندانتان را که به صورن مجازی انجام می­شود، پیگیری کنید؛ اگر شما یا همسرتان منبع درآمد خود را از دست داده باشید، فشار های مالی می­تواند استرس بیشتری ایجاد کند؛ و این استرس­ های کنترل نشده باقی مانده، که در نهایت می­تواند منجر به فرسودگی شود.

در زمان کرونا، شما به عنوان پدر و مادر در خانواده احساس می­کنید که نقش ­های زیادی را برای انجام دادن دارید که نمی­توانید هیچ یک از آنها را به خوبی انجام دهید. اما نکته مهم این است که به خودتان یادآوری کنید که این زمان، یک وضعیت منحصر به فرد است، یا یک وضعیت اورژانسی بهداشت جهانی است که قبلاً هیچ یک از ما با آن رو برو نشده ­ایم. بنابراین اگر عملکرد شما مثل روال قبل و در حد نرمال نیست، خودتان را مورد سرزنش قرار ندهید؛ زیرا سرزنش کردن می­تواند به کیفیت کارتان، نگهداری از خانه یا پیگیری کار های مدرسه بچه­ ها، تاثیرات منفی زیادی داشته باشد.

به فرزندان خود در کار های مدرسه کمک کنید

بیماری همه گیر کرونا، بسیاری از ما را به نقش معلم در خانه سوق داده است. علاوه بر سایر مسئولیت­ های شما، ممکن است در نگه داشتن فرزندانتان یا کمک به آنها در انجام تکالیف مدرسه ­شان، مشکلات زیادی داشته باشید. به خاطر داشته باشید که این، یک زمان استرس ­زا برای بچه ها نیز هست، و این طبیعی است که آنها عقب نشینی کرده و رفتار هایی را انجام دهند که در زمان عادی انجام نمی ­دادند. تا حدودی تسهیل کردن شرایط برای بچه­ ها می­تواند به کاهش استرس آنها و همچنین خود شما کمک کند.

با والدین دوستان فرزندان خود در ارتباط باشید : از طریق تلفن، ایمیل یا رسانه­ های اجتماعی با همدیگر در ارتباط باشید و در مورد تمرکز و مشغولیت ­های ذهنی و تکالیف مدرسه تبادل نظر کنید. هم­چنین می­توانید یک فعالیت مجازی یا یک گروه مطالعاتی را ترتیب دهید، که مزیت­ های زیادی در جهت تعاملات اجتماعی فرزندتان دارد. همکاری با والدین دیگر، ممکن است به خود شما کمک کند احساس انزوای کمتری داشته باشید.

با معلم فرزندتان در ارتباط باشید : به یاد داشته باشید، آنها همچنین این کار را با آزمایش و خطا انجام می دهند. در مورد آنچه کار می کند صادقانه عمل کنید. معلم فرزند شما درک خوبی از نقاط قوت و ضعف آکادمیک خود دارد، بنابراین ممکن است بتواند به شما در تهیه برنامه یادگیری فردی تر کمک کند.

برنامه روتین و منظم ایجاد کنید : برنامه روتین و منظم به بچه­ ها در شرایط غیر قابل پیش­بینی، احساس عادی بودن  می­دهد. اما اگر برنامه روتین سبک شما نباشد، با برنامه­ های پرنوسان و موقتی آشفته می ­شوید. برای ایجاد برنامه روتین، فقط یک طرح کلی ایجاد کنید که فکر می­کنید در بیشتر روزها می­ توانید آن را حفظ کنید تا هنوز جایی برای انعطاف ­پذیری باقی بماند. در صورت امکان سعی کنید برای هر یک از اعضای خانواده یک فضای کاری تعیین کنید.

اهداف را تعیین کنید و رسیدن به آن ها را جشن بگیرید : از آنجا که خیلی از محرک­ ها و انگیزه ­ها در زندگی روزمره ما سلب شده است، داشتن چیزی که بتوانیم به دنبال آن باشیم، می­تواند به بچه­ ها کمک کند تا انگیزه خود را حفظ کنند. تنظیم پاداش­ های کوچک، مانند تماشای قسمتی از یک برنامه تلویزیونی مورد علاقه، می­تواند به آنها در سازگاری با تکالیف ناخوشایند ریاضی کمک کند.

از خودتان مراقبت کنید : احتمالاً احساس می­ کنید در حال حاضر به هر جهت ممکن کشیده شده ­اید، و به سختی می­توانید نیاز های اساسی خود برآورده کنید، چه رسد به اینکه خود را شاد و راضی نگه دارید. اما در مواقع استرس و بلا تکلیفی، خیلی مهم است که از خود غافل نشوید. به یاد داشته باشید، هرچه بهتر از نیازهای خود مراقبت کنید، از بچه­ های خود و سایر افراد خانواده خود نیز بهتر پشتیبانی خواهید کرد؛ در غیر این­صورت، نمی ­توانید از فرزند و اعضای خانواده حمایت کنید.

مدتی را به تنهایی سپری کنید : با وجود اینکه در این زمان، با خانواده ­تان در زیر یک سقف محدود شده­ اید، و احتمالاً روزنه­های قبلی برای ارتباط برقرار کردن از بین رفته ­اند. این نکته را به خاطر داشته باشید که بتوانید فضایی را برای خودتان اختصاص دهید، و این وقت برای خودتان را می­توانید با فعالیت ­هایی مثل انجام تمرین­ های ریلکسیشن، پیاده روی به صورت تنهایی سپری کنید.

بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید : فقدان ساختار در حال حاضر می­تواند به راحتی در مکانیسم­ های مقابل ه­ای اختلال ایجاد کرده که می­تواند به عادت­ های بد مانند پرخوری، نوشیدن زیاد یا سوء استفاده از مواد مخدر تبدیل شود. استرس اضافی و عدم اطمینان نیز می­تواند خوابیدن در شب را دشوار کند. سعی کنید تا حد ممکن بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید. این به معنای سالم خوردن، ورزش کردن و چسبیدن به برنامه منظم خواب است.

به علائق و احساسات قدیمی دوباره وصل شوید : به سرگرمی­ هایی که از آن لذت می ­برید فکر کنید؛ هرچند به ندرت برای آن وقت دارید. شاید یک مهارت وجود داشته باشد که دوست دارید آن را یاد بگیرید، مثل بافندگی یا ساخت جواهرات، اما هنوز موفق به یاد گرفتن آن­ها نشده ­اید. شرکت در فعالیت­ هایی که دوست دارید می­تواند به کاهش استرس و افزایش شادی به شما کمک کند.

زمانی را برای خندیدن و فعالیت­ های لذت بخش مهیا کنید : مطمئناً در حال حاضر در دنیا ترس و دلهره زیادی وجود دارد، اما هنوز هم شانس­ هایی برای به اشتراک گذاشتن یک خنده و لذت بردن از آرامش وجود دارد. سعی کنید با خانواده خود فرصتی برای تفریح ​​ایجاد کنید. با بالش ­ها در اتاق نشیمن یک دژی بسازید و داستان های طنز را بگویید یا در کنار هم آلبوم­ های قدیمی را مرور کنید.

اضطراب فرزندتان را تسکین دهید

در حالی که برخی از کودکان به جای تمرکز روی اوضاع در جهان، به خواندن یا بازی های ویدیویی مبادرت ورزند، ممکن است برخی دیگر سؤال داشته باشند. بچه­ های شما ممکن است از بیماری همه­ گیر  کرونا ترس و واهمه داشته باشند یا تغییر رفتار را نشان دهند، مانند عدم توانایی خوابیدن در شب. هر چند که بیماری همه گیر کرونا سنین پایین را کمتر مبتلا می­ سازد؛ با این وجود هنوز باید اطمینان حاصل کنید که آنها اهمیت احتیاط ­های ایمنی مانند دوری اجتماعی و شستن دست­هایشان را درک می­کنند. با آرامش خود و مدیریت و ارائه اطلاعات کاملا دقیق و درست به كودكان خردسال، می توانید كودكان خود را در مورد COVID-19 آگاه سازید، بدون آنكه آنها را تحت الشعاع قرار دهید.

برخورد با نوجوانان و کودکان بزرگتر

در حالی که کودکان خردسال ممکن است از بیماری همه­ گیر ترسیده باشند، بچه­ های بزرگتر و نوجوانان احتمالاً بیشتر به خاطر محدودیت­ هایی که گریبان­ گیر آن­ها شده، ناراحت و عصبی بشوند. گذراندن وقت با همسالان برای نوجوانان بسیار مهم است، بنابراین ممکن است در برابر دستورالعمل ­های دوری اجتماعی مقاومت نشان داده و قبول نکنند. اگر اجرای قوانین را دشوار می­دانید، نا امید نشوید. روش هایی وجود دارد که می­توانید در این زمان بدون اینکه یک گروهبان نظامی شوید یا خانه خود را به منطقه جنگی تبدیل کنید، عمل کنید.

توضیح دهید که چرا فاصله­ گذاری اجتماعی مهم است : نوجوانان همواره احساس شکست ­ناپذیری می­کنند. در طول این بیماری، آنها می­دانند که ویروس ممکن است به همان اندازه که برای افراد مسن خطرناک است، برای آن­ها خطرناک نباشد. اما این بدان معنا نیست که آنها نمی­توانند این بیماری را گسترش دهند و باعث رنج شدید دیگران شوند. توضیح دهید که حتی اگر آنها احساس خوبی دارند، آنها هنوز هم می­توانند ناقل علامت باشند و ویروس را به کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند، از جمله پدربزرگ و مادربزرگ خود یا سایر اعضای خانواده با شرایط بهداشتی منتقل کنند.

بگذارید آن­ ها برنامه خودشان را تعیین کنند : در حالی که هنوز احساس ساختار برای نوجوانان ضروری است، رفتار با آنها مانند یک بچه کوچک فقط باعث شورش خواهد شد. در هر زمان ممکن به آنها حق انتخاب دهید و بگویید که برای کمک کردن به آن­ها، در دسترس هستید. استقلال دادن به نوجوانان نیز به معنای مسئولیت­پذیر بودن آنها در کارهای خاص مانند کمک به آشپزی و تمیز کردن است.

The post فرزند پروری در دوران کرونا appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.

شیوع ویروس کرونا (COVID-19) باعث شده است که زندگی ما دچار تغییر و تحول شود. همراه با سایر ابعاد زندگی، شرایط روانی ما نیز دچار مشکل و اختلال شده است. احساس اضطراب، استرس، نگرانی، غم و اندوه، بی حوصلگی، تنهایی و نا امیدی از جمله پیامد های روانی این شرایط است.

توصیه های ساده ای وجود دارد که می توانید برای مراقبت از سلامت روانی و بهزیستی خود در شرایط موجود انجام دهید. این توصیه ها به شما کمک می کند اطمینان حاصل کنید قادر به مراقبت از خود و کسانی که به آنها اهمیت می دهید باشید. در اینجا ما 10 توصیه علمی را مطرح می کنیم که به بهبود سلامت روان شما کمک می کند.

1. با دیگران در ارتباط باشید.

حفظ روابط سالم با افرادی که به آن ها اعتماد داریم برای سلامتی روانی ما بسیار مهم است. بنابراین به روش هایی فکر کنید که در ضمن نیاز ماندن در خانه، می توانید با دوستان خود در ارتباط باشید. به جای ملاقات حضوری  می توانید تماس های تلفنی، تماس های ویدئویی را امتحان کنید. در کنار ارتباط با افرادی که معمولاً آنها را زیاد ملاقات می کردید، ارتباط با دوستان قدیمی نیز پیشنهاد خوبی می تواند باشد.

2. درباره نگرانی های خود صحبت کنید.

طبیعی است که از وضعیت فعلی نگران، مضطرب و یا درمانده باشیم. بهتر است نگرانی های خود را با فردی که به او اعتماد دارید و با او راحت هستید در میان بگذارید. انجام اینکار به آن ها نیز کمک می کند. اگر نمی توانید با فرد آشنایی در این زمینه صحبت کنید و یا انجام این کار کمکی به شما نکرده است؛ پیشنهاد جایگزین می تواند صحبت کردن با متخصصین مشاوره آنلاین باشد.

3. به دیگران کمک و از آنها حمایت کنید.

کمک کردن به دیگران علاوه بر اینکه برای آن ها مفید است؛ برای خودتان نیز اثرات مثبتی دارد. بنابراین سعی بکنید در شرایط حاضر، بیش از پیش نگرانی ها، دغدغه ها و رفتار های اطرافیان خود را درک کنید. سعی کنید درباره کارهایی که می توانید برای کمک به اطرافیان خود انجام دهید فکر کنید. گاهی اوقات این کار می تواند دلجویی از فردی باشد که او را می شناسید. به خاطر داشته باشید، هر کمکی که می خواهید انجام دهید در راستای دستورالعمل های بهداشتی مرتبط به ویروس کرونا باشد.

4. مراقب بدن خود باشید.

سلامت جسمی ما تاثیر زیادی در نحوه احساس ما دارد. در شرایط شیوع ویروس کرونا، ممکن است برخی الگو های ناسالم رفتاری را انجام دهید که احساسات ناخوشایند شما را بدتر کند. سعی کنید غذا های سالم و متعادل بخورید، آب کافی بنوشید و مرتباً ورزش بکنید. از کشیدن سیگار و مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر پرهیز بکنید. شما می توانید تمرین های ورزشی ساده را در خانه انجام دهید و یا برای پیاده روی و دوچرخه سواری خانه را ترک کنید. به یاد داشته باشید که در این حالت لازم است فاصله دو متری خود با دیگران را حفظ کنید.

5. حقایق را دتبال کنید

خبر های مربوط به ویروس کرونا را از طریق منابع قابل اعتماد پیگیری کنید. لازم است که اعتبار اخباری که از شبکه های مجازی دریافت می کنید چک بکنید. اطلاعات نادرست بر دیگران نیز تاثیر می گذارد؛ بنابراین قبل از اینکه درباره صحت اطلاعات خود اطمینان نیافتید؛ آن ها را با دیگران به اشتراک نگذارید.

شاید بهتر باشد که مدت زمانی که صرف مطالعه اخبار، تماشای تصاویر و ویدئو های مرتبط با ویروس کرونا در شبکه های اجتماعی می کنید را محدودتر کنید. پیشنهاد می کنیم ساعت مشخص و ثابتی را در روز به اینکار اختصاص دهید. مثلا صرفاً در ساعت 6  تا 7 عصر ( و یا هر ساعتی که برای شما مناسب باشد) پیگیر اخبار مربوط به ویروس کرونا باشید و در سایر ساعات روز از دنبال کردن اخبار و حواشی مربوط به آن پرهیز کنید.

6. روی چیز هایی تمرکز کنید که تحت کنترل شماست.

در شرایط شیوه ویروس کرونا، موارد زیادی وجود دارد که خارج از کنترل ماست. اینکه بیماری تا چه مدت طول خواهد کشید، واکسن بیماری چه زمانی کشف و در دسترس همه قرار خواهد گرفت، دیگران چگونه رفتار می کنند و آینده جامعه ما چه خواهد بود. همه این ها مواردی هست که تحت کنترل ما نیستند.

بسیاری از ما ممکن است به طور بی وقفه به دنبال یافتن پاسخ و فکر کردن درباره این موارد باشیم. این رفتار به جز اینکه ما را غرق در اضطراب و نگرانی بکند؛ اثر دیگری نخواهد داشت. بنابراین سعی بکنید بر مواردی که تحت کنترل شماست و قابل تغییر است تمرکز کنید. شستن دست ها، اجتناب از تجمعات، اجتناب از خرید و مسافرت های غیرضروری، رعایت فاصله با دیگران و پیروی از توصیه های بهداشتی مواردی از این قبیل هستند.

7. کارهایی را انجام دهید که از آن ها لذت می برید.

معمولاً زمانی که احساس نگرانی یا اضطراب می کنیم، دست از کار هایی که لذت می بریم می کشیم. باید بدانیم که تمرکز روی سرگرمی های مورد علاقه، می تواند به کاهش افکار و احساسات منفی کمک کند. اگر کار های مورد علاقه شما مستلزم ترک خانه است و به خاطر شرایط حاضر دچار محدودیت هستید؛ به این فکر بکنید که چگونه می توانید کار های موردعلاقه خود را با این شرایط تطبیق دهید. حتی می توانید فعالیت های جدیدی را امتحان کنید. به عنوان مثال بسیاری از آموزش ها و فعالیت ها تفریحی در چهارچوب فضای مجازی انجام می شود. از پتانسیل فضا های آنلاین غافل نشوید.

8. بر زمان حال تمرکز کنید.

تمرکز بر زمان حال به جای آنکه نگران آینده باشیم، می تواند به مدیریت احساسات ناخوشایند و بهزیستی ما کمک کند. تکنیک های آرام بخشی و انواع تنفس ذهن آگاهانه (Mindfulness) را یاد بگیرید.

9. مراقب خواب خود باشید.

خواب با کیفیت تاثیر زیادی بر نحوه احساس شما می گذارد. بنابراین سعی کنید خواب با کیفیت و کافی داشته باشید. سعی کنید الگوی خواب منظمی را حفظ کنید؛ از کار کردن با گوشی موبایل و یا لپ تاپ و  مصرف قهوه قبل از خواب پرهیز کنید.

10. کمک تخصصی دریافت کنید.

اگر با وجود عمل به توصیه هایی که مطرح شد همچنان اضطراب و سایر احساسات نا خوشایند شما را آزار می دهد؛ می توانید از مشاوره های آنلاین تخصصی در زمینه کاهش و مدیریت اضطراب و نگرانی های خود استفاده کنید. سامانه مشاوره و رواندرمانی آنلاین آرکا آماده ارائه خدمات تخصصی روانشناسی در زمینه افزایش سلامت روان در شرایط شیوع ویروس کرونا است.

The post مدیریت اضطراب ناشی از شیوع ویروس کرونا appeared first on مشاوره روانشناسی | مشاوره آنلاین روان شناسی آرکا.